การตระหนักว่าอะไรคือ ‘สิ่งที่ถูกต้อง’ มันเป็นวิธีการที่ง่ายและสมเหตุสมผลที่ใคร ๆ ก็สามารถใช้ได้

ความเข้าใจในความพอดีของตนเอง

จากการที่ได้ทำงานเป็นหัวหน้าบรรณาธิการนิตยสาร Kurashi no Techo นานถึงเก้าปี ปัจจุบันนี้ยาทาโร่ มัตสึอุระ นักเขียนและบรรณาธิการ
ได้มอบมุมมองและคำแนะนำเกี่ยวกับการใช้ชีวิตประจำวันบนเว็บไซต์ของเขาชื่อ Kurashi no Kihon ที่เป็นเว็บไซต์ในเครือของ cookpad ซึ่งเป็นเว็บไซต์สูตรอาหารญี่ปุ่นชื่อดัง มัตสึอุระให้ความช่วยเหลือด้านการใช้ชีวิตอย่างรอบคอบในมุมมองและเคล็ดลับที่เขาให้ไว้ในบทความและบทสัมภาษณ์ต่าง ๆ โดยจะเห็นได้ว่าความคิดเกี่ยวกับการใช้ชีวิตอย่างรอบคอบและแนวคิด Compact Life จะเป็นตัวสะท้อนซึ่งกันและกันในด้านสำคัญมากมาย

“สิ่งสำคัญคือการพัฒนาความเข้าใจในความพอดีส่วนตัวของคุณเอง เมื่อคุณทำได้ คุณจะรู้เองโดยธรรมชาติว่าอะไรจำเป็นและอะไรไม่จำเป็น
คุณต้องการสิ่งของบางอย่างมากเท่าไหร่
คุณควรซื้อสินค้าชนิดหนึ่งแบบประเภทใด
การใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายจำเป็นต้องมีความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงภาพกว้าง ๆ
ส่วนตัวของคุณเมื่อเป็นเรื่องของอาหาร เสื้อผ้า และที่อยู่อาศัย”

ในปี พ.ศ. 2545 มัตสึอุระเปิด COW BOOKS ที่ดูแลจัดการหนังสือมือสองเป็นส่วนใหญ่ อันที่จริงแล้วมันคือร้านหนังสือนั่นเอง แต่ว่ามีชั้นหนังสือเพียงแค่สองด้านของผนัง พร้อมกับโต๊ะอ่านหนังสือขนาดยาวและเก้าอี้ตามโต๊ะนั้น มันคือพื้นที่ที่ให้ความรู้สึกสะดวกสบายและเป็นกันเอง โดยมีตัวเลือกของหนังสือที่จำกัดกว่าร้านหนังสือใหม่หรือร้านหนังสือมือสองทั่วไป ซึ่ง COW BOOKS มีเฉพาะหนังสือที่มัตสึอุระสนใจเท่านั้น
“นี่คือร้านที่เป็นกรรมสิทธิ์ส่วนบุคคล และผมไม่ใช่ผู้รับผิดชอบในการแนะนำหนังสือที่ตัวผมเองไม่ได้รู้สึกสนใจ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมที่นี่จึงมีแต่หนังสือที่สะท้อนถึงคุณค่าของตัวผมเอง คุณอาจจะเรียกได้ว่ามันเป็นร้านหนังสือที่ตรงกับความเข้าใจในความพอดีส่วนตัวของผมก็ได้”

กฎอย่างง่ายและสมเหตุสมผล

แต่ยังคงมีผู้คนอีกมากมายที่ประสบปัญหาในการตัดสินใจว่าอะไรจำเป็นและอะไรไม่จำเป็น
มัตสึอุระให้ความรู้เรื่องการมองหาสมดุลโดยรวมและการจัดลำดับความสำคัญ “เมื่อคุณต้องการได้สิ่งใด ให้ถามตัวคุณเองว่ามันเหมาะสมกับตัวตนของคุณตอนนี้จริงๆ หรือเปล่า นี่เป็นคำถามสำคัญ ตัวอย่างเช่น เมื่อผมเจอใครสักคนในช่วงอายุ 20 กว่า ๆ ที่สวมใส่นาฬิกาข้อมือยี่ห้อหรูหรา จากมุมมองของผมแล้ว ผมรู้สึกว่ามันไม่เหมาะสมกับตัวตนที่แท้จริงของคน ๆ นั้นเลย

แน่นอนว่ามันไม่สายเกินไปที่จะรอจนกว่าคุณจะมีประสบการณ์ในชีวิตมากขึ้นจึงจะใช้นาฬิกาข้อมือประเภทนี้ เช่นเดียวกันกับตัวอย่างนี้ คนที่อาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์ห้องสตูดิโอขนาดเล็กควรเริ่มต้นจากการมีสิ่งของที่สามารถจัดวางในพื้นที่ที่พวกเขามีได้อย่างพอดีเท่านั้น — ไม่มากเกินไปและไม่น้อยเกินไป — แต่เป็นจำนวนที่พอดี หากสิ่งที่คุณต้องการคือโซฟาขนาดใหญ่ คุณจะต้องให้ความสนใจกับการย้ายไปอาศัยอยู่ในห้องที่มีขนาดใหญ่พอจะวางโซฟาเช่นนั้นได้”

เมื่อเป็นเรื่องของตู้เสื้อผ้าของคุณ การกำหนดขีดจำกัดสูงสุดแบบเฉพาะเจาะจงล่วงหน้า — ตัวอย่างเช่น เสื้อเชิ้ตห้าตัว, กางเกงห้าตัว, ถุงเท้า 10 คู่ — จะทำให้สามารถตัดสินใจได้ง่ายว่าเสื้อผ้าชิ้นใดจำเป็นและชิ้นใดไม่จำเป็น “หากคุณอัดเสื้อผ้าใส่ตู้จนแน่น คุณอาจจะใส่เสื้อเชิ้ตเข้าไปในตู้ได้ถึง 10 ตัว แต่แทนที่จะทำเช่นนั้น มันจะแปลกและเกะกะน้อยกว่านี้หากคุณจำกัดตัวเองอยู่กับจำนวนเสื้อเชิ้ตที่คุณตัดสินใจแล้วว่าจำเป็น — ห้าตัว

ให้ทำเหมือนกับเวลาคุณทานอาหาร หาปริมาณที่พอดีให้ได้ ซึ่งเป็นปริมาณที่จะเว้นที่ว่างให้คุณรู้สึกสบาย มันไม่เกี่ยวกับรสนิยมส่วนบุคคลเท่าไรนัก แต่มันคือวิธีการอย่างง่ายและสมเหตุสมผลที่ใคร ๆ ก็สามารถใช้ได้”

ความเข้าใจในความพอดีของตนเองจะนำไปสู่อิสรภาพที่ยิ่งใหญ่กว่าเช่นกัน ซึ่งจำเป็นต้องมีการมองตนเองโดยอาศัยหลักความเป็นจริงและการเคารพความพอดีของพื้นที่ส่วนตัวของคนอื่น

การใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย ไม่ว่าจะด้วยตนเองหรือกับครอบครัวของคุณ ควรเริ่มต้นจากการกำหนดกฎของคุณเพื่อตัวคุณเอง

การค้นหาความหมายของความสะดวกสบายสำหรับคุณ

อย่างแรกเลย คำนิยามถึง “การใช้ชีวิต” ของมัตสึอุระไม่เกี่ยวข้องกับการรวบรวมวัสดุสิ่งของ แต่เป็น　การสร้างพื้นที่ที่ทำให้เรารู้สึกว่าสามารถใช้เวลาได้อย่างอิสระและสะดวกสบาย “มันเป็นความรู้สึกที่คุณได้รับในตอนเช้าวันหยุด

เมื่อดวงอาทิตย์ทอแสงบางเบาลอดหน้าต่างเข้ามาและสะท้อนผนังว่างเปล่าที่สะอาดหรือเตียงนอนที่ว่างโล่ง — ความรู้สึกแบบ ‘โอ้ ดีจังเลย’ ผมอยากซึมซับความรู้สึกเช่นนั้น ผมไม่อยากสร้างสภาพแวดล้อมที่ผมไม่สามารถมีความรู้สึกแบบนั้นได้ ผมไม่ต้องการให้วัตถุใด ๆ มาขวางหน้าต่างหรือปิดกั้นแสงอาทิตย์ สำหรับผมแล้ว พื้นที่ว่างโล่งที่ไม่มีอะไรอยู่เลยให้ความรู้สึกสบายมากกว่า”

มัตสึอุระเล่าถึงความทรงจำในวัยเด็กที่เกี่ยวข้องกับหน้าต่างให้ฟังถึงเมื่อตอนที่ทั้งครอบครัวของเขาอาศัยอยู่อย่างสบายในห้องขนาด 7 ตารางเมตรในตึกอพาร์ตเมนต์เก่า ๆ ถึงแม้ว่าครอบครัวของเขาจะไม่ได้ร่ำรวย แต่มัตสึอุระก็ได้รับมุมมองในการใช้ชีวิตแบบสะดวกสบายที่เขายังคงภาคภูมิใจอยู่ทุกวันนี้

“แม่ของผมทำความสะอาดกระจกทุกวัน อพาร์ตเมนต์ของเราเป็นห้องเดียวที่มีหน้าต่างซึ่งสะอาดใสเป็นประกายอยู่เสมอ ต้องขอบคุณแม่ของผม ห้องของเราจึงสว่างและอาบไปด้วยแสงแดด พูดตามตรง นั่นคือความหมายของการใช้ชีวิตที่ดีสำหรับผม”